Tijdens mijn lagere school periode leer ik de eerste dingen over onze wereld en dus ook iets over Afrika. En eigenlijk voordien al - door verhalen in de bijbel - is Egypte het eerste stukje Afrika dat mijn bijzondere aandacht heeft. De farao’s, ik word geïmponeerd door hun vreemde namen en hun onbegrijpelijke bouwwerken.
In ieder geval hebben die eerst gehoorde indrukken van Afrika me nooit meer losgelaten en is het allengs intenser geworden tussen mij en dit veelkleurige continent. Ik hoor verhalen over Hottentotten, ontdekkingsreizen van Stanley en Livingstone en kolonisaties. Verhalen over de Goudkust en de Oost-Afrikaanse dierenwereld boeien mij. De onmetelijke zandbak die de Sahara moet zijn, maakt me nieuwsgierig ernaar en dat allemaal lang voor ik ook maar één stap op het continent heb gezet.
In ieder geval hebben die eerst gehoorde indrukken van Afrika me nooit meer losgelaten en is het allengs intenser geworden tussen mij en dit veelkleurige continent. Ik hoor verhalen over Hottentotten, ontdekkingsreizen van Stanley en Livingstone en kolonisaties. Verhalen over de Goudkust en de Oost-Afrikaanse dierenwereld boeien mij. De onmetelijke zandbak die de Sahara moet zijn, maakt me nieuwsgierig ernaar en dat allemaal lang voor ik ook maar één stap op het continent heb gezet.
Na mijn scholing ga ik in een reisbureau werken en heb ik soms aantrekkelijke mogelijkheden om mijn dan allang bestaande reislust werkelijkheid te laten worden. Ik smul al snel van de indrukwekkende oudheden in Egypte en ben verrast door het gemak waarmee ik me in dit vreemde land beweeg. Ik voel me best thuis in de cultuur van het Midden-Oosten. Het land is tegenwoordig cultureel meer verbonden met de Islamitische en Arabische wereld maar is natuurlijk wel een stukje van Afrika.
Als ik later een uitnodiging krijg om in Tanzania op safari te gaan, neem ik die met beide handen aan. Het is één en al spanning en ik geniet met volle teugen van de weelderige natuur. Ik geef me over aan een soort reis, waarvan ik tot dan toe dacht deze te zullen bewaren tot op latere leeftijd. Tijdens de terugvlucht vertelt een steward mij dat hij de Kilimanjaro beklommen heeft. Het duurt nog achttien jaar voor ik die hoogste berg van Afrika ook zelf beklim.
In de tussenliggende jaren bezoek ik landen op alle continenten maar mijn bezoeken aan Afrika hebben de hoogste frequentie. Hoe verschillend de landen onderling ook zijn, telkens blijkt dat ik me er op mijn gemak voel. Ik ga naar Marokko, Togo, Benin, Zambia, Malawi, andermaal Egypte, Zimbabwe, Botswana, Kenia, Zuid Afrika en Oeganda. Daarmee zie ik een deel van nat Afrika. Tijdens rondreizen in Burkina Faso, Mali en Lybië maak ik kennis met droogte; de Sahel en de Sahara. Ik verwonder me over de culturele rijkdom en de eindeloze maar afwisselende landschappen in een gebied waar je enkel verdorde ellende denkt te vinden. Het leven in de woestijn intrigeert me dusdanig dat ik ook besluit naar Niger te gaan. Helaas maakt de onrustige situatie aldaar dat vooralsnog onmogelijk. Jammer voor mij, maar erger voor de inwoners zelf. Het arme land is niet gebaat bij terreur en onderling strijdende bevolkingsgroepen.
Je zult begrijpen dat ik nog veel reizen hoop te maken. De aanstaande fietstocht door tien landen is niet alleen een uitdaging te presteren, maar ook een manier om mezelf voor langere tijd onder te dompelen in de verscheidenheid van heerlijk Afrika.
Als ik later een uitnodiging krijg om in Tanzania op safari te gaan, neem ik die met beide handen aan. Het is één en al spanning en ik geniet met volle teugen van de weelderige natuur. Ik geef me over aan een soort reis, waarvan ik tot dan toe dacht deze te zullen bewaren tot op latere leeftijd. Tijdens de terugvlucht vertelt een steward mij dat hij de Kilimanjaro beklommen heeft. Het duurt nog achttien jaar voor ik die hoogste berg van Afrika ook zelf beklim.
In de tussenliggende jaren bezoek ik landen op alle continenten maar mijn bezoeken aan Afrika hebben de hoogste frequentie. Hoe verschillend de landen onderling ook zijn, telkens blijkt dat ik me er op mijn gemak voel. Ik ga naar Marokko, Togo, Benin, Zambia, Malawi, andermaal Egypte, Zimbabwe, Botswana, Kenia, Zuid Afrika en Oeganda. Daarmee zie ik een deel van nat Afrika. Tijdens rondreizen in Burkina Faso, Mali en Lybië maak ik kennis met droogte; de Sahel en de Sahara. Ik verwonder me over de culturele rijkdom en de eindeloze maar afwisselende landschappen in een gebied waar je enkel verdorde ellende denkt te vinden. Het leven in de woestijn intrigeert me dusdanig dat ik ook besluit naar Niger te gaan. Helaas maakt de onrustige situatie aldaar dat vooralsnog onmogelijk. Jammer voor mij, maar erger voor de inwoners zelf. Het arme land is niet gebaat bij terreur en onderling strijdende bevolkingsgroepen.
Je zult begrijpen dat ik nog veel reizen hoop te maken. De aanstaande fietstocht door tien landen is niet alleen een uitdaging te presteren, maar ook een manier om mezelf voor langere tijd onder te dompelen in de verscheidenheid van heerlijk Afrika.
