IT KLAVERBLÊD

Ik ben trots dat zich al sponsors hebben gemeld. Naast bijdragen van particulieren zijn er ook bedrijven welke het goede doel (gaan) steunen. Als blijk van waardering koppel ik met een logo hun site aan mijn weblog. Ik stel deze bedrijven graag aan jullie voor.

IT KLAVERBLÊD
In het weidse Friese landschap liggen twee oorspronkelijke arbeiderswoninkjes, die met behoud van originele details door Liesbeth vol enthousiasme omgetoverd zijn tot comfortabele vakantiehuisjes. Door hun ligging zeer geschikt voor een bezoek aan sfeervolle Friese stadjes, de waddeneilanden Vlieland en Terschelling, de IJsselmeerkust en het merengebied. Logeer eens een paar dagen in landelijke stijl, huur een bootje aan de overkant, leer de eerste beginselen van trekzak spelen, ga vliegeren op de bijbehorende twee hectare land, neem een kijkje bij de boer [meewerken mag] en bezoek de historische steden in de omgeving. Geniet van de gastvrije tuin of bij 't snorrende houtkacheltje. Liesbeth heet jullie van harte welkom & de hond mag mee.

MIJN ANDERE FIETSEN

In mijn eerdere bericht over de Condor heb ik vermeld dat ik nog vijf andere fietsen heb. Soms wordt verbaasd gereageerd dat ik als kleinbehuisde Amsterdamse binnenstadbewoner zoveel fietsen heb. Vaker nog komt de vraag wat ik toch met al die fietsen moet. Twee fietsen is nog tot daar aan toe, maar zes, is dat niet een beetje vreemd? Nee dus; ik heb elk van deze fietsen met een eigen gebruiksdoel aangeschaft en er veel plezier van. De tic voor wat ongewone fietsen deel ik met mijn zus.

Koga Miyata Traveller.
Aangeschaft om naar het werk te fietsen en fietsvakanties te maken. Een degelijke en fijne ‘trekking’ fiets. Wordt sinds de aanschaf van de Condor en de Cayuca nog nauwelijks gebruikt, maar onlangs heb ik hem wel weer helemaal gemoderniseerd en opgelapt. Ondanks dat het een fijne fiets is, weet ik als ik er een stukje mee rij gelijk weer waarom ik ligfietsliefhebber ben geworden. Is deze fiets geschikt voor de Tour d’Afrique? Jazeker, want beresterk. Maar ik moet dan voor lief nemen dat er totaal geen vering op zit; een gemis aan comfort dat ik met de Condor wel heb.

Batavus Cayuca.
Aluminium stadsfiets; licht en praktisch. Gebruik ik dagelijks om naar Amsterdam Centraal te fietsen en verder bijna alle ritten in de stad maak ik met deze fiets. Is deze fiets geschikt voor de TdA? Nee, het aluminium frame lijkt degelijk maar vertrouw ik niet op de ongeplaveide trajecten. Enne .. ook in ddeze fiets zit geen greintje vering.

Challenge Mistral.
Mijn ‘kleine’ ligfiets, welke ik gebruik om in Utrecht van en naar het werk te fietsen. Een kort traject weliswaar, maar toch liever per ligfiets. Daar waar de Condor een echte reisfiets is voor slechte wegen en veel bagage kan vervoeren, is dit een ligfiets voor dagtochten over de betere wegen en in de stad. Met de Mistral rijd ik sneller dan met de Condor. Bouwer Challenge is innovatief en komt met fraaie oplossingen voor hun uitgebreide scala aan modellen. Ik rijd met deze fiets ook als training en zou er best de Tour d’Afrique mee willen rijden. Maar nee, de kleine wielen en beperkte voorvering zijn ongeschikt voor echt slechte wegen; ik kom onherroepelijk vast te zitten in het Nubische zand en de Oost Afrikaanse modder.

Brompton.
Mijn heerlijke vouwfiets waar ik voor aanschaf altijd tegenaan keek als een fiets die net een ongeluk had meegemaakt. Tot ik er zelf op ging rijden en me realiseerde dat het een geweldige uitvinding was. In die periode reed ik nog wel eens auto en nam de Brompton vaak mee om ter plaatse nog een stukje te toeren. Deze fiets gebruik ik nu in aansluiting op het OV. Reuze snel en klein te vouwen en daarom handig tussen de treinbanken te plaatsen. Geschikt voor de TdA? Nee, bij de eerste de beste ongeplaveide helling zou ik hem uit model trekken. Ook van deze fiets komen de kleine wielen niet door het zand, de modder of de Noord Keniase steenwoestijn.

Pedersen.
Mijn op één na nieuwste fiets. Dat zou je aan het model niet zeggen, want dat is al meer dan 110 jaar oud. Ooit ontworpen door een bevlogen Deense smid. Hij fabriceerde een fraai frame dat is samengesteld uit een aantal ragdunne buizen. Een lichte comfortabele constructie. Wekt zeker zoveel verbazing als de ligfietsen en gebruik ik af en toe om een ontspannen tochtje op te maken. Het is een beetje een showfiets. Geschikt voor de TdA? Ik zou er een heel eind mee komen, maar je fietst erg rechtop en dat is bij tegenwind niet fijn.

ALLONGÉ À PARIS

Een mooie gelegenheid om te trainen doet zich voor; ik kan met Ferdinand naar Paris fietsen. De combinatie van samen fietsen en vakantie vieren houd ik er graag in. Deze tocht zal dan niet zo lang en zwaar zijn, maar een bepakte fiets voortbewegen is toch een betere training dan onbeladen door ons vlakke land toeren. Met slechts een paar dingen willen we vooraf rekening houden: de tijd is beperkt tot twee weken en er moet gefilmd en gefotografeerd worden in verband met Ferdinand's Calvijn-project; we gaan dus een route via Noyon rijden.

We vieren vakantie met koffie en gebak op terrasjes. De eerste dag trappen we met zon en matige wind door een echt Nederlands landschap. In België ervaren we de miserabele sfeer die campings daar hebben. De koffie en het gebak daarentegen springen er bij onze buren juist positief uit. We bezoeken Leuven, krijgen alle eigenaardigheden van de kerk van Hoegaarden uitgelegd en genieten van het glooiende landschap en het contrast van het Maasdal. De Condor krijgt - zoals ik inmiddels wel gewend ben - veel belangstelling van de bevolking. Het eten en de biertjes smaken naar meer.

Het heeft tweemaal ’s nachts geregend en pas op de zesde dag krijgen we onze eerste buien overdag. We zijn dan in Frankrijk en hebben een aangenaam fietskampeerleven, we slapen prima en eten lekker. Omdat ik me nauwelijks met de route bemoei, heb ik alle gelegenheid om me het landschap te laten welgevallen. Al pedalerend mijmer ik over hoe heerlijk twee jaar geleden onze tocht naar de Méditerranée was. In Laon nemen we een dag de tijd om de oude stad te bekijken en wat te fotograferen; er wordt gefilmd ten behoeve van het Calvijn-project. Ferdinand heeft ter ere van de viering van de vijfhonderdste geboortedag van deze man een flinke hoeveelheid werk te doen. Daarna fietsen we naar de geboorteplaats van deze man die in ons land zo’n diversiteit aan invloeden heeft achtergelaten. We logeren in Noyon in een comfortabel hotel.

De laatste dag is met 125 kilometer de langste etappe. Dat we wat later dan gebruikelijk op de bestemming komen is niet erg. Na voorsteden en het centrum van Paris te hebben doorkruist, wacht de familie ons op met een smakelijke maaltijd, een warme douche en een lekker bed. Het is een welkom weerzien. De enige dag dat we in Paris zijn, doen we nauwelijks iets; we slenteren en slempen in de Jardin de Luxembourg, halen herinneringen op, bijten in een falafel en een biertje. ’s Avonds eten we in een typisch Parijs restaurant.

Het is op zich al een belevenis om per fiets vroeg in de ochtend door het nog stille Paris te rijden, maar met de belangstelling voor mijn ligfiets wordt dat nog leuker. Autoraampje wordt opengedraaid, commentaar, ja zelfs applaus klinkt vanaf het trottoir en ook op Gare du Nord is er veel bekijks. Dat zal straks in Afrika waarschijnlijk niet minder zijn. De bepakte ‘vélo allongé’ blijft, meer nog dan in Nederland, een opmerkelijke verschijning en uitroepen als ‘fabuleux’, ’bravo monsieur’ en ‘regarde ça, c’est curieux’ klinken altijd weer leuk in mijn oren. De terugreis duurt gelukkig slechts een fractie van de tijd die we heen hebben gefietst, want in de trein heb ik geen ligplaats.