zaterdag 13 juni 2009

€ 3.297,-

Er zijn ruim 40 donaties gedaan variërend van € 10,- tot € 425,-. Ik heb er miljoenen rondjes met de trappers en € 500,- bij gedaan.

HEEL HARTELIJK DANK VOOR AL JULLIE BIJDRAGEN
IK FIETS € 3.297,- NAAR CYCLING OUT OF POVERTY

maandag 8 juni 2009

BERESTERK EN REUZEFIT

Ik ben een beweeglijk en bezig persoon maar zeker geen topsporter. Andere rijders reden soms harder, klommen gemakkelijker de hellingen op of hielden het langer vol. Wat niet wil zeggen dat ik een zwakke rijder was. Ik heb goed gepresteerd, zeker in aanmerking genomen dat mijn fiets de zwaarste was. Mijn conditie heeft een paar weken te lijden gehad van een verstoring van mijn maag. Ik at minder en kon daarom minder fietsen. Dat duurde van de dag dat we Malawi binnen reden tot vier weken later in Sesriem. Vanaf Livingstone ben ik ongeveer vier kilo gewicht verloren; voor mijn gevoel allemaal vet. Vanaf Sesriem heb ik weer normaal kunnen eten en eenmaal in Kaapstad deed ik me uitgebreid tegoed aan allerlei heerlijkheden. Mijn gewicht is nu wel weer helemaal op orde.

Vanwege bovenstaande ervaringen had ik niet de indruk dat ik zo’n geweldige conditie zou hebben. De Vrije Universiteit en TotalMed doen momenteel onderzoek naar zuurstofopname en lichamelijke conditie. Via de sportschool ben ik benaderd om hieraan mee te doen. Dit kwam voor mij op een mooi moment, want ik wilde graag weten of de indruk over mijn conditie klopt. Van de week heb ik de test gedaan. De resultaten verbaasden zowel de tester als mijzelf. De scores gelden voor mijn leeftijdscategorie en daar kan ik trots op zijn. Het onderstaande plaatje wordt leesbaar door er op te klikken.

dinsdag 2 juni 2009

UTRECHT

Het is afwisselend vreemd en toch ook zo gewoon om na bijna vier maanden in Afrika te hebben gefietst weer thuis te zijn. Mijn hoofd is steeds vol met de indrukken welke ik heb opgedaan tijdens de lange reis. Het verwerken daarvan zal best nog een tijdje duren. Doordat bijna iedere dag nieuwe indrukken bracht, zijn de ervaringen van de eerste trajecten weer in het gedrang gekomen. Nu komen ze langzaam terug, geholpen door het bekijken en uitzoeken van foto’s en lezen van mijn eigen weblog. Mijn verhalen delen met mensen in mijn omgeving werkt ook mee.

Thuis kom ik slecht op gang. De kleding is wel gewassen, de overige dingen zijn uitgepakt maar hebben nog niet weer hun eigen plekje gekregen. De Condor is nog niet uit de doos. Boodschappen doen, pa bezoeken, op tijd naar bed, vrienden en familie bellen; ik moet bij een paar dingen moeite doen om het ritme er weer in te brengen.

Vandaag is het onvermijdelijke gebeurd, ik ben weer naar het werk gegaan. Ja, met de fiets. Die vijftig kilometer is een peulenschil en over de onverwachte omleiding onderweg - werkzaamheden aan een brug - maak ik me niet druk. De weg is verder niet veranderd en het fietsen gaat eigenlijk op de automatische piloot. Collega’s hebben leeuwensporen uitgelegd om de weg in kantoor gemakkelijk te kunnen vinden. Origineel is de Afrikaanse sfeer rond mijn bureau en de ontvangst met smakelijk Limburgs gebak. In de loop van de ochtend komen diverse collega’s mij begroeten en iedereen is benieuwd naar hoe het met me gaat en hoe de reis geweest is. Aan dossiers heb ik deze dag niet echt gewerkt. Ze zijn wel door mijn handen gegaan en ik heb de ernst beoordeeld, maar de afwikkeling in gang zetten is vandaag nog niet aan de orde.

Vorig jaar heb ik aangegeven na mijn verlof eventueel wel een andere functie te willen. Daar was ik toen veel te vroeg mee. Maar nu is er ineens de uitnodiging om te praten over een andere werkplek. Ik moet een werkstuk inleveren om mijn eventuele uitverkiezing te onderbouwen. Dat heb ik vandaag gelijk maar gedaan. Even afwachten. Ik ben zeer benieuwd!