THUIS

De dagen in Kaapstad gebruik ik om lekker te genieten. In hotel Westin Grand word ik erg verwend. De luxe kamer is van allerlei gemakken voorzien, het eten is van prima kwaliteit en het personeel presteert zoals dat in een vijfsterren hotel hoort. De bagage wordt in de bestelde taxi gezet en ik vertrek naar het vliegveld. Daar wordt driftig gebouwd om volgend jaar meer vliegtuigen en meer autoverkeer te kunnen verwerken. Ik kan gelijk door naar de incheckbalie, alwaar een dame uit eigen beweging probeert de overbagage voor mij zo gunstig mogelijk te berekenen. Het is zeer gewaardeerd dat er slechts negen kilo te betalen blijft, maar ik leg de dienstdoende chef uit dat dit in vergelijk met de heenreis naar Cairo niet logisch is; toen had ik meer bagage bij me en woog zelf vier kilo meer. Uiteindelijk hoeft er niets extra betaald te worden. Natuurlijk wel voor de fiets, maar die kost hier maar half zoveel als voor de nog niet half zo lange heenvlucht.

Er reizen vier medefietsers op dezelfde vlucht mee en we nemen nog een drankje alvorens in te stappen. Het toestel vertrekt ruim een kwartier voor schema en is een half uur te vroeg in Amsterdam. De machine is bij lange na niet vol en ik kan zoveel slapen dat ik uitgerust aankom. Ik word opgewacht door mijn vader, mijn zus, Ferdinand en Manja. Eerst maar koffie drinken met echt Nederlands gebak om het weerzien te vieren alvorens naar huis te gaan. Er gaat nog van alles van de reis door me heen, maar ook over de situatie in Nederland en met name thuis is veel uit te wisselen.

Het is prettig thuis te komen in een keurig bijgehouden huis. Er liggen diverse 'welkom thuis kaarten' te wachten. Nu maar weer zien te wennen in en aan Nederland. Ik ga eten, opruimen, weer eten, administratie bijwerken, alweer eten, foto's uitzoeken, wassen, nog meer eten, pa helpen en vakantie vieren.